درمان با پی آر پی
درمان با پی آر پی : پلاسمای غنی از پلاکت که به پی آر پی (PRP) موسوم است ، کاربردهای بسیار زیادی در زمینه درمان و زیبایی دارد .
پلاسمای غلیظ شده ، خون خود فرد است که دارای حدود پنج برابر تعداد پلاکت موجود در گردش خون طبیعی است.
پلاکت ها حاوی فاکتورهای رشدی هستند که باعث بازسازی سلول ها در بدن می شوند.
تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) تکنیکی است که پزشکان برای رشد مو یا تقویت مو ، بهبود زخم و اسکار ، زیبایی و جوانسازی و آسیب های مفصلی استفاده می کنند.
نحوه درمان با پی آر پی
درمان با PRP در 3 مرحله انجام می شود :
ابتدا حدود 80-35 سی سی از خون بیمار گرفته می شود ، این کار بسیار شبیه به دادن یک آزمایش خون معمولی است.
خون جمع آوری شده بیمار در داخل کیت مخصوص پی آر پی ریخته می شود.
سپس کیت ، در دستگاهی به نام سانتریفوژ قرار می گیرد و در 2 مرحله حدود 15 تا 20 دقیقه چرخانده می شود.
نیروی گریز از مرکز دستگاه ، اجزای خون شما را از هم جدا می کند ، در این مرحله پلاکت های تغلیظ شده هم از بقیه خون جدا می شوند.
حالا PRP که شامل پلاسما ، پلاکت و عوامل رشد فراوان است ، آماده استفاده برای درمان مشکل مد نظر بیمار می باشد .
پلاسمای غنی از پلاکت توسط یک سوزن بسیار ظریف به ناحیه موردنظر و به طور مکرر تزریق می شود.
از آنجایی که حجم پی آر پی در هر تزریق کم است و سوزن استفاده شده بسیار نازک می باشد لذا میزان درد و سوزش هنگام کار معمولاً خفیف می باشد و با استفاده از بی حس کننده های موضعی این حالت ناخوشایند باز هم کمتر شده و یا اصلا وجود نخواهد داشت.
نکاتی در ارتباط با پی آر پی
بعد از انجام پی آر پی ، بیمار نیاز به هیچ گونه مراقبتی ندارد و می توانید به فعالیت های عادی و روزانه خود بپردازد.
دقت داشته باشید که همه افراد کاندید ایده آلی برای پی آر پی نیستند.
به عنوان مثال برای تقویت مو سر اگر فولیکول های مو به طور کامل از دست رفته باشد، این روش نمیتواند به بیماران کمکی کند.
در چنین شرایطی ، شاید فرد نیاز به عمل جراحی پیوند مو داشته باشد.
لذا پیش از انجام پی آر پی حتماً با پزشکی متخصص مشاوره کنید تا متحمل انجام هزینه و یک اقدام بیهوده نشوید.
میزان تاثیر پی آر پی در افراد متفاوت می باشد و بر اساس مطالعات مختلف ، میزان تاثیر از ۳۰ تا ۸۰ درصد متغیر هست.
با توجه به اینکه در این روش از خون خود فرد جهت تزریق استفاده می شود ، ایمنی بالایی دارد و تا به حال عارضه خطرناک و قابل توجهی گزارش نشده است.
